In lieu of an abstract, here is a brief excerpt of the content:

  • Tekening / Dibujo / Drawing
  • Roland Jooris
    Translated by Marco Antonio Campos, Stefaan van den Bremt, and John Irons

Tekening

Kan men een kras van denken trekken in de invalvan een lijn die na lang kijken plots frontaalhaar eigen diepte vindt?

Kan men het zien horen in de oogopslag van hetwit, in een vleugel die zijn schaduw raakt,in de beschouwing die een ruit arceert?

Wie tekent bakent stilte af, bezweert de tijd,trekt zich terug, laat weg, houdt enkel vastwat naar essentie leidt: de stengel van eennaakt, de stugge stoel, het kruis, de manvervreemd van zijn aanwezigheid.

Wie tekent zoekt de onthechting van het nietsin de verwondering van wat een lijn, een vlek,een veeg tot leven brengt: het bestaan datuit de dingen breekt, de ziel die potloodheet of inkt, grafiet of krijt, de handdie dan van hoger komt

[End Page 154]

Dibujo

¿Se puede trazar pensando la incisiónde una línea que al mirarla largamente de prontoencuentra su propia profundidad?

¿Se puede oír la vista en la mirada delblanco, en una ala que toca su sombra,en la contemplación que raya un rombo?

Quien dibuja delimita silencio, conjura el tiempo,retrocede, suprime, sólo conservalo que lleva a la esencia: el tallode un desnudo, la silla rígida, la cruz, el hombredistanciado de su presencia.

Quien dibuja busca el desapego de la nadaen el asombro de lo que da vida a una línea,una mancha, una pincelada: la existencia queestalla en las cosas, el alma que se llamalápiz o tinta, grafito o pastel, la manoque entonces viene de más arriba

Drawing

Can one draw a scratch of thought into the shaftof a line that after long perusal suddenly head-onfinds its own depth?

Can one see hear it in the glance of thewhite, in a wing that touches its shadow,in the viewing that hatches a window-pane?

The artist stakes out silence, takes over time,retreats, omits, only holds on towhat leads to essence: the stem of anude, the churlish chair, the cross, the manalienated from his presence.

The artist seeks the detachment of nothingnessin the astonishment at what a line, a spot,a streak can bring to life: the existence thatbreaks out of things, the soul called pencilor ink, graphite or chalk, the handthat then comes from above

[End Page 155]

...

pdf

Share