Epyllion: (Dedicated to W. Heckel)

EPYLLION (Dedicated to W. Heckel) In fluvio quondam virgo pulcherrima pulchro Cum famulis certans propere protriverat undis lmmundas vestes. lllis in litore passis, Per lapides, per saxa ruunt luduntque beatae. Haud procul in pelago pelagi deus ipse natabat, Ut mos mane fuit. Conspexit candida membra; Usque latens undis inhiat; mox aestus in aestu est. Neptunus gaudens neptuni nasse per aequor Fluctuat: ancillas nudas non neglegit ille, Virginis in primis sed mollia pectora mirans, 10 Caesariem flavam mirans oculosque tenellos, Vix innare potest; mersus prope perditur alto. Dum subeunt famulae siccatis vestibus urbem, In lucum laevum devertitur ilIa Minervae. Templum ingens, priscum, divinaque arte decorum 15 lntrat; sacra facit venerans veniamque precatur. Singula discedensque gravi mox lumine lustrat: Saxea ut effigies, vultu nunc haeret eodem, Effigies spectans, et marmora vivida laudat; Nunc, ut saepe, tremit, quod sculpta Minerva minatur, 20 Aegida terrificam portans in pectore forti; Nunc inhians animum picturis pascit amaris, Assidue mirans quas non intellegit umquam. Puniceis illic alis pulcherrimus heros (Ille fuit Perseus) properabat ad antra Medusae, 25 Per tristes terras ac per loca perdita lapsus. Belua habet verris dentes squamasque draconis, lpsi et serpentes fugiunt ea lumina dura; Atque astant tenduntque manus duo saxa, sorores. Ut cenet, cenans averso lumine Phorcis 30 lnspicit in speculum; tunc maesta cubile propinquat, Caerula nocturnae nectitque ligamina mitrae. Somnos illa capit stertens capiuntque colubri. Perseus cum clipeo serpit. Moderante Minerva, Guttur et inde solum magna vi percutit harpe, 35 Scintillam excudens grandem. lam sibila dira Dat sanies manans collo, truncusque rigescens Se subito tollit; iam frigida lingua Medusae Lene ait "Est gratum" et subrident pallida labra; 455 456 EPYLLION lam cervix eructat equum parvumque giganta. 40 Caede madensque caputque gerens elabitur heros. Struxerat in templo miracula talia numen. Persea formosum dum cernit laeta puella Serpentes vero refugit vultumque refleetit, En, Neptunus adit, qui dudum virgine visa 45 Ardet amore fero, Cythereae et naufragus unda est. "Parce, precor," dicit, "num stat tibi pectore saxum? Te modo iunge mihi, per me tibi terra movebit: Namque ego Neptunus. Te divus amator adoro." Usque solo fixos oculos aversa rubensque 50 IlIa tenet. Cito multa tumens deus ore retorto Lumina luminibus defigit turbida blandis, Deripit et vestes. lllam speetatque rigetque. Vim virgo pavefacta subit. Tum talia divus: "Nil opus est lacrimis: nascentur namque gemelli, 55 Digna deo proles, magna et miranda propago. Vaticinor: tandem post saecula longa resurget Magnificoque tuum clarescet carmine nomen." Protinus ille fugit. Fugiunt non furta Minervam. lmpia facta dolens, statuit punire puellam: 60 Mutatam terrent mox sibila caeca Medusam. PAUL MURGATROYD DEPARTMENT OF CLASSICS McMASTER UNIVERSITY HAMILTON, ONTARIO L8S 4M2 (For the girl Medusa viewing without understanding the temple decoration which prophesies her own punishment for intercourse in the temple, cf. V. Fl. 5.433ff.) 456 ...