geschiedenis / historia / history

Geschiedenis

wat ons voor ogen komten ons de slaap onthoudtdat komt ons niet voor ogen

wij keren zelf altijd terugnaar de kamer met het uitzichtop de treinen en de spoorwegbermwaar het behang ontbrak,en de gordijnen, zodat wij steedsde bomen konden zien, die wilgdie omgehakt moest worden,we waren bang dat hijbij stormweer op het dak zou vallenwe zochten eensgezindheidmaar wat we droomden, 's nachtsverzwegen we

het was dus niet de windhet waren niet de bomen

ook 's nachts was er lichtomdat achter de tuinhet rangeerstation lagwaar treinstellen werdenuiteengehaald, op eenzijspoor gezet en vergeten

Historia

lo que nos viene a la vistay nos impide dormireso no nos viene a la vista

nosotros somos los que volvemossiempre al cuarto con vistaa los trenes y al terraplén,donde faltaba el papel mural,y las cortinas, de guisa que siemprepodíamos ver los árboles, aquel sauceque debía ser talado,temíamos que se cayeraal techo en una tormenta,buscábamos la armoníapero lo que soñábamos de noche,lo callábamos

por tanto no era el vientopor tanto no eran los árboles

también de noche había luzporque tras del jardínhabía la estación de maniobrasdonde eran separadoslos convoyes, puestosen vías muertas, y olvidados

History

the thing that presents itself to usand keeps us from our sleepdoes not present itself

we ourselves always returnto the room with the viewof the trains and the edge of the railway linewhere there was no wallpaper,no curtains, so that we could alwayssee the trees, that willowthat had to be chopped down,we were afraid it mightfall onto the roof during a stormwe searched for unitybut what we dreamed, at night,we kept silent about

so it wasn't the windit wasn't the trees

even at night there was lightbecause of the switchyardat the back of the gardenwhere trains wereseparated, placed on asidetrack and forgotten

nee, niet de treinenen ook niet de kou van dat jaartoen de wissels bevrorenen sneeuwvlokken vielen gestaagop mijn dochter die sliepin mijn armen, ik droeghaar naar huis, in de bochtstond een auto, ik wist plots:ik moest nog meer zorgvoor haar dragen en verder

dat alles een keerzijde haddat de sneeuw die zo troostenden traag naar beneden kwamen er het vuil van de stratenbedekte, sporen droeg, verse,dat iemand hier voor mijwas binnengegaan

no, no los trenesni tampoco el frío de aquel añocuando las agujas se congelarony los copos de nieve caíancontinuamenteen mi hija que dormíaen mis brazos, yo la llevabaa casa, en la curvaestaba un coche, de pronto supe:yo debía cuidarlaaún más y luego

que todo tenía un revésque la nieve que venía hacia abajotan consoladora y tan lentamentey que cubría la mugre de las calles,mostraba huellas frescas,que alguien aquí había entradoantes que yo

no, not the trainsnor the cold of that yearwhen the switches frozeand snowflakes steadily fellon my daughter, asleepin my arms, I carriedher home, in the bend of the roadstood a car, I suddenly knew:I would have to look after hereven more and also

that everything had its dark sidethat the snow that came downso comfortingly and slowly,covering the dirt in the streets,had tracks in it, fresh ones,and that someone before mehad gone inside here