In lieu of an abstract, here is a brief excerpt of the content:

  • O clã dividido / El clan dividido / The Divided Clan
  • Astrid Cabral
    Translated by Helena Ferreira and Alexis Levitin

O clã dividido

Pouco a pouco foram partindosem deixar endereço nem levar bagagem.Uns procederam ao ritual do adeuscom seus lenços e lances pungentes.Outros foram embora de súbitocausando susto e pânico aos demais.Todos porém suscitaram soluços e choronos que ficaram a ruminar recordaçõese casos, mastigando velhas conversasrevendo fotos carimbadas de nunca mais.No entanto era um clã coeso, amarradopor algemas de genomas e de vivênciascomuns, parcerias, afetos e afinidades.Mas foi se desintegrando feito casaminada desmoronando sob chuvasbrabas, alicerces carcomidos de cupim.Os sobreviventes moribundos tentamo diálogo impossível á borda do abismo.Estão roucos de clamar aos céuse chamar pelos desertores apressados.Todos tão distantes que não respondem.Irremediavelmente surdos-mudos.

[End Page 202]

El clan dividido

Poco a poco fueron partiendosin dejar domicilio ni llevarse equipaje.Algunos procedieron al ritual del adióscon sus pañuelos y gestos pungentes.Otros se fueron de súbitocausando susto y pánico en los demás.Pero todos suscitaron sollozos y llorosen quienes se quedaron rumiando recuerdosy casos, masticando viejas charlasreviendo fotos selladas con nunca más.Sin embargo era un clan unido, atadopor esposas de genomas y de vivenciascomunes, camaraderías, afectos y afinidades.Pero todo fue desintegrándose como una casaminada al desmoronarse bajo lluviasfuertes, cimientos carcomidos por las termitas.Los sobrevivientes moribundos intentanel diálogo imposible al borde del abismo.Están roncos de clamar al cieloy de llamar a los desertores apresurados.Todos están tan distantes que no contestan.Irremediablemente sordomudos.

[End Page 202a]

The Divided Clan

One by one off they wentleaving no address, taking no baggage.Some made their way through good-bye ritualswith handkerchiefs and poignant gestures.Others left in suddennesscausing shock and panic in the rest.All of them, in any case, drew forth sobs and tearsfrom those who stayed behind ruminating memoriesand events, chewing over far-off conversationslooking once again at photos stamped with never more.Yet they were close, kith and kin, boundby chains of genomes and of sharedexperience, partnerings, affections, affinities.But all was crumbling like a houseeaten through moldering beneath a wickedrain, foundations termite-honeycombed.Moribund survivors attemptthe impossible dialogue from the edge of the abyss.They are hoarse from crying out to heavenand calling to those hurrying deserters.All of them so distant now they don't respond.Deaf-mutes, irremediable.

[End Page 203]

...

pdf

Share