Stobaeani operis volumen tertium, in quo diu haesimus, priusquam manibus emittam, pauca praefari in animo est quae ad librum commode utendum necessaria sunt. plura ne nunc disseram, tam ea me monent quae restant superanda quam quae olim superavimus. nam ut graviores aliquot quaestiones, velut quae ad fontes ab Ioanne adhibitos pertinent, ad liquidum perduci non possunt priusquam pari cura instructus etiam quartus operis liber prostabit, sic si quid olim profecimus in crisi Stobaeana illustranda commentationibus museo Rhenano potissimum insertis, id nunc ubi tertius liber praesto est, eo magis utile fore legentibus speraverim. quod enim sciri maxime interest, duarum codicum familiarum, quas ipsi discrevimus, utra potior habenda sit quantique in sua quisque familia libri aestimandi sint, id ut commodius quam anthac pauloque rectius demonstrari possit, ipso fit ordinis eclogarum et delectus miro illo inter codices dissensu et consensu, cuius luculentiora exempla olim proposuimus. sed id infra patescet. nunc ipsos libros, quibus usus sum, breviter describam. ac prioris classis est Vindobonensis liber (S), quem ego oculis perlustravi mense Novembri anni 1875. totum dein librum summa cum cura in meum usum contulit Segofredus Mekler a. 1880 et 81. est autem codex philos. et philol. gr. LXVII (sec. Lambec. philos. LXXXI), olim Sambuci, saeculi XI ineuntis, continens nunc folia membranea 196, sed ut quinque prima et sexagesimum alterum usque ad septimum et sexagesimum sint papyracea scriptaque a manu recenti. vetusta manus incipit a f. 6 intra septimum demum tertii libri